# Kondoro

cipnrvulturi 

# Kondoro estas amiko de la indianoj, kiuj loĝas en Andoj, la altega montaro de Sud-Ameriko.

.i lo cipnrvulturi goi ko'a cu pendo lo rindo poi xabju lo cmanrxanda noi mutce rajycla ve'u cmana lo tcotu'a

# Ĝi estas la birdo, kiu plej alte flugas.

.i ko'a cipni poi traji lo ka galtu vofli

# Ĝi estas ankaŭ la plej forta kaj rapida.

.i ji'a ko'a tsarai gi'e sutrai

# Ekzistas multaj legendoj, kiuj rakontas ion pri ĝi.

.i so'i da poi ranmi poi te lisri ko'a

# Unu el ili diras, ke iam estis granda sekeco en la vilaĝo, kie ĝi loĝis.

.i pa le ranmi cu cusku lo sedu'u puzuku da poi sudycitsi bu'u lo numtca poi ko'a xabju ke'a

# Ĉiu mortis pro soifo: homoj, bestoj kaj ankaŭ arboj.

.i ro lo jmive pu mrobi'o ri'a lo nu taske. i go'i fa lo remna .e lo danlu .e lo tricu ku ji'a

# La kondoro suferegis, ĉar ĝi ne povis elteni, ke ĝiaj vilaĝanoj mortas.

.i ko'a xlafri ri'a lo ka na ka'e renvi lo nu le numtca xabju ku pe ko'a cu mrobi'o

# Ĝi decidis, do, flugi ĝis la altega monto nomata Ajaĉiri. 

.i se mu'i bo ko'a jdice loka voikla lo mutce rajycla cmana poi du la .aiatciris.

#  La legendo rakontas, ke tiu montaro estas tre saĝa kaj sci-povas paroli kiel homoj.

.i le ranmi cu cusku lo sedu'u le ve'u cmana cu mutce prije gi'e kakne lo ka baupli tai lo ka remna

# Dum kelkaj tagoj la kondoro senhalte flugis, sed mankis ankoraŭ iom por atingi sian celon.

.i lo nu ko'a vofli cu ranji lo djedi be li so'o .i ku'i ko'a nitcu lo djedi be li za'u be'o lo ka snada

# Ĝi sentis sin senforta, sed pensis, ke la vilaĝanoj saviĝos, se ĝi atingos la monto-supron.#

.i ko'a cinmo lo ka ruble .i ku'i ko'a peisku lo sedu'u da'i le numtca xabju cu se nurxru fau lo nu ko'a tolyli'a lo ma'arcpana

# Tiu penso iomete refortigis ĝin, kaj ĝi, duon-morta, atingis la monto-pinton.

.i ri'a le se go'i ku ko'a zenba lo ka tsali .i je ko'a noi xadba morsi cu mo'u klama le ma'arcpana

# Ajaĉiro vidis ĝin kaj kunsentis ĝian grandan penegon.

.i la .aiatciris. cu viska ko'a .i le go'i cnida ko'a fo lo banli se tatpi 

# La monto, vidante la kondoron mortanta, diris:

.i le cmana noi zgana le nu ko'a ca'o mrobi'o cu cusku lu 

# "Kara kondoro, bonvolu ne morti.

io doi cipnrvulturi .i e'o ko na mrobi'o 

# Se vi atingis mian pinton, vi povas esti mia plej bona amiko.

.i ki'u le nu do mo'u klama le cpana pe mi kei do binxo lo dibrai pendo be mi e'a

# Vi povas fari, ke mi ne estu plu sola.

.i do ka'e gasnu le nu mi ba'o pavysei

# Mi ne permesas al vi morti.

.i mi na curmi le nu do mrobi'o li'u

# La kondoro preskaŭ senvoĉe rakontis al la monto kiu-cele ĝi flugis tiel alte. 

.i ko'a noi claxu piso'a lo voksa cu cusku fi le cmana fe le sedu'u mu'i ma kau ko'a voikla ti noi galtu

# La kondoro diris, ke ĝi bezonas rimedon kontraŭ la sekeco, kiu mortigas ĝian vilaĝon, kaj petis helpon.

.i ko'a cusku le sedu'u ko'a nitcu lo bandu be fi le sudycitsi noi mrori'a le numtca xabju be'o vau gi'e cpedu lo sidju

# "Mi scias pri la rimedo", diris la monto, "sed unue mi kuracos vin kaj donos al vi manĝaĵon."

.i fe lu mi djuno fi lo bandu li'u cusku fa le cmana. i lu .ije ku'i pamai mi mikce do gi'e dunda lo cidja do li'u

# "Ne. Diru la rimedon nun", petegis la kondoro.

.i lu ienai .i e'o ko jungau fo lo bandu caku li'u cu se cusku ko'a

# "Mia vilaĝo bezonas ĝin. La vilaĝanoj povas morti, se mi ne rapide forflugos."

.i lu le numtca pe mi cu nitcu le bandu .i da'i le numtca xabju cu mrobi'o fau lo nu mi na sutra voikla to'o li'u

# La monto ne konsentis kaj diris: 

.i le cmana to'e tugni gi'e cusku lu

# "Vi ne povas atingi la vilaĝon viva. Vi eĉ ne havas forton por flugi, ĉar vi flugis tro multe."

.i do na kakne lo ka ge voikla le numtca gi za'o jmive .i ji'a do na tsali lo ka vofli ri'a lo nu do pu ze'u vofli li'u

# La kondoro insistis: "Diru al mi la rimedon, kaj mi promesas, ke kiam malaperos la sekeco kaj mia vilaĝo estos savita, mi loĝos kun vi."

.i ko'a tsali cusku lu .i e'o ko jungau mi fo lo bandu .ije mi nupre lenu ca lenu le sudycitsi cu canci kei ce'e lenu le mi numtca cu se nurxru kei mi jo'u do cu xabja ti li'u

# "Bone" diris la monto. 

.i lu je'e li'u se cusku le cmana

# "Diru al viaj vilaĝanoj, ke se ili trovos la floron de prujno, kiu troviĝas en la fundo de la lago, ekpluvos kaj la vilaĝo estos savita."

.i lu ko cusku fi le numtca xabju pe do fe le sedu'u va'o lonu facki fi lo bislrpruina xrula poi zvati lo loldi be lo lalxu be'o kei ba co'a carvi .ije le numtca ba mo'u se nurxru li'u

# La kondoro denove flugis dum kelkaj tagoj ĝis sia vilaĝo.

.i ko'a za'ure'u voikla le numtca pe ko'a ze'a lo djedi be li so'o

# Tie ĝi transdonis la novaĵon al la vilaĝanoj, kiuj rapidis al la lago kaj akiris la floron.

.i vi le se go'i ku ko'a benji lo nuzba le numtca xabju .i ri sutra klama lo lalxu gi'e cpacu le xrula

# La vilaĝo saviĝis, kaj la kondoro flugis denove ĝis la montosupro kaj plenumis sian promeson loĝi tie.

.i le numtca mo'u se nurxru .ije ko'a za'ure'u voikla le ma'arcpana .ije lenu ko'a xabju ri kei noi se nupre cu se snada

# Ekde tiam, laŭ la legendo, kondoro estas la mesaĝisto de la montoj, kaj ĝi povas flugi pli alte kaj pli rapide ol la ceteraj birdoj, kaj oni diras, ke ĝi estas la amiko de la indianoj, kiuj loĝas en Andoj, la montaro plej alta de Sud-Ameriko.

.i ba'o bo cu'u lo ranmi ku ko'a benji be lo notci pe lo cmana .ije ko'a traji loka galtu je sutra vofli kei fo lo drata noi cipni .ije cusku lesedu'u ko'a pendo be lo rindo poi xabju lo cmanrxanda noi rajyclarai cmana bu'u lo tcotu'a